Doceńcie i wykorzystajcie ten czas, gdy mając jeszcze siły, możliwości, możecie jeszcze działać. Możecie jeszcze liczyć na uwagę innych i wysłuchanie. Jeśli jesteście zdeterminowani do jakiegoś przedsięwzięcia, misji, dokonania, nie zwlekajcie. Zwykle nieoczekiwanie, możemy się znaleźć na wysypisku dziejów.
Starość bywa smutna, czasami samotna i zwykle refleksyjna. Patrząc na ludzi w jesieni życia, może warto zastanowić się co budujemy swoim życiem? Co tworzymy swoją młodością, później dojrzałością i jak nam zaowocują starania w naszej własnej jesieni?
Cyceron
Pewnie, że są i inne przyjemności, ale kto ich doświadcza?
Wiele czasu na przemyślenia, refleksje, wnioski, spostrzeżenia. Sporo cennych uwag, doświadczeń, przestróg do przekazania, ale kto chciałby tego słuchać, czytać... każdemu przyjdzie wpaść w sidła starości, samotności, chyba, że zostanie "we właściwym czasie" powołany. Czas ten jednak jest nieznany. Czas trwania wydłuża się, warunki pogarszają, samotność w tłumie męczy, utylizacji nikt nie oferuje... Wysypisko dziejów się rozrasta!
