Wysypisko dziejów

   Doceńcie i wykorzystajcie ten czas, gdy mając jeszcze siły, możliwości, możecie jeszcze działać. Możecie jeszcze liczyć na uwagę innych i wysłuchanie. Jeśli jesteście zdeterminowani do jakiegoś przedsięwzięcia, misji, dokonania, nie zwlekajcie. Zwykle nieoczekiwanie, możemy się znaleźć na wysypisku dziejów.
  Starość bywa smutna, czasami samotna i zwykle refleksyjna. Patrząc na ludzi w jesieni życia, może warto zastanowić się co budujemy swoim życiem? Co tworzymy swoją młodością, później dojrzałością i jak nam zaowocują starania w naszej własnej jesieni?

Cyceron

Czy jest coś bar­dziej przy­jem­ne­go niż sta­rość otoczo­na młodością, która chce się cze­goś nauczyć? 

   Pewnie, że są i inne przyjemności, ale kto ich doświadcza?

 Wiele czasu na przemyślenia, refleksje, wnioski, spostrzeżenia. Sporo cennych uwag, doświadczeń, przestróg do przekazania, ale kto chciałby tego słuchać, czytać... każdemu przyjdzie wpaść w sidła starości, samotności, chyba, że zostanie "we właściwym czasie" powołany. Czas ten jednak jest nieznany. 

Czas trwania wydłuża się, warunki pogarszają, samotność w tłumie męczy, utylizacji nikt nie oferuje... Wysypisko dziejów się rozrasta!